بدنش پاره پاره بود از فکه و سوسنگرد و ..
باز همان پاره ها را وصله زد و رفت سوریه
گفتند پول بدهید تا تکه هایش را پس بفرستیم
گفتیم آن ها را قبلا فروخته ایم به بی بی، پس گرفتنی نیست..*
پ.ن: سر تشییع جنازه پشت بلندگو گفتیم هر کس قرض و دینی دارد بگوید تا ادا کنیم. سی میلیون جمع شد. گفتند شهید وقت گرفتاری به ما کمک کرد. ما هیچ خبر نداشتیم..
*داعش برای برگرداندن پیکر شهید طلب پول کرد، همسرش گفت: حاضر نیستیم یک ریال به داعش بدهیم.
+برای دل جسور و زینبی شهید مدافع حرم هادی کجباف صلوات
ارباب را خواب دیده بود، گفته بود علی بیا که تو هم مال این دنیا نیستی!
علی رفته بود بر روی مرکبش* آن هم با زبان روزه
چیزی شبیه اربا اربا!
نمی دانم ارباب همه ی علی ها را مثل علی خودش فرا می خواند؟
پ.ن: علی یتیم نوازی می کرد. بعد از شهادتش فهمیدیم پدر آسمانی دو پسر شده است.
*شهید علی امرایی رمضان سال 94 با اصابت موشک به خودرو اش به فیض شهادت نائل شد.
+ برای دست های یتیم نواز شهید مدافع حرم علی امرایی صلوات
عروسک آورده بود از شام برای دختر نداشته مان. آن هم نذری سه ساله ی ارباب. می گفت هیچ وقت از بازار شامی که بی بی را در آن چرخانده اند خرید نخواهم کرد.
فضای معراج را نمی فهمیدم اما مرا آورده بودند تا با او دیدار تازه کنم.
تکه ای سوخته در تابوت را نشناختم.
شاید معجر سوخته ی سه ساله ای به روح الله رسیده بود...
پ.ن: روح الله در وصیت نامه اش نوشته: شهادت خوب است اما تقوی بهتر است!
+برای قربانی خدا شهید مدافع حرم روح الله قربانی، صلوات
بعدا نوشت: والله که بعد از نوشتن سطور بالا به یاد آوردم امروز روز سوم ماه مبارک است و می شود یاد کرد از روز سوم محرم و رقیه ی حسین...
بالاخره خانه ام را با سلیقه ی خودم چیدم. ته دلم قنج می رفت از اینکه این خانه و وسایل برای شروع زندگی دونفره من است.
رفته بود داخل اتاق، حتما داشت استراحت می کرد.
:هادی اینجا چی کار می کنی؟
رویش را که به من کرد، صورتش پر از اشک بود.
: چی شده ؟ گریه برای چی؟
دستی به صورت و چشمانش کشید
:من هیچوقت دوست نداشتم چنین خانه و وسایلی داشته باشم!
پ.ن: بسیاری از ما ادعای بچه حزب اللهی بودن می کنیم ولی وقتی پای عمل کردن می رسد، بهترین ها را برای خودمان می خواهیم!
+ شهید باغبانی وقتی به شهادت می رسند دوربین و فیلم هایش به دست شورشی های سوریه می افتد. بی بی سی مستندی از این فیلم ها درست کرد که دیدنش خالی از لطف نیست. از اینجا
+ برای همیشه لبخند بر لب داشتن رضوانه باغبانی صلوات
#شهید_هادی_باغبانی
#شهید_مستند_ساز
با هر هراس و هول و ولایی است خودم را به آستانه ی تو می رسانم. خون کنج لبم را پاک می کنم. لجن های پایم را نگاه می کنم که دارد شره می کند. خجالت می کشم. از دور تو را می بینم که آرام نشسته ای و لبخند پیچیده ای بر لب داری. دیر نرسیده ام اما وضع و اوضاعم برای داخل شدن هیچ خوب نیست. آینه ای نیست تا صورت درب و داغانم را نگاه کنم. دوباره دستی به صورتم می کشم، زخم ها دست بردار نیستند از خون ریزی. کبودی های بدنم را زیر لباس پنهان می کنم تا نبینی چه بلایی سر خودم آورده ام. پشت در می نشینم و های های گریه می کنم. مرا با این وضع راهی به بارگاه تو نیست. اشک ها با خون ها توی دستم می غلتند. بوی عجیبی حس می کنم. پشت سرم را نگاه می کنم، تو ایستاده ای به قامت زیبارویی که نظیری در عالم ندارد. شانه ام را فشار می دهی و اذن می دهی به داخل شدن. خواسته ای مانع از ورودم می شود. در دلم خواسته ام را بلند فریاد می زنم. می دانم اگر به زمزمه هم در دلم حرف بزنم می شنوی چه برسد به فریاد! آغوش باز می کنی، آب می شوم در گرمای آغوشت. چکه می کنم در رمضانت...
پ.ن: آخرین نفس های شعبان است و امشب ما حلول می کنیم در رمضان و شاید این رمضان است که حلول می کند در ما! هر حال و حالتی داریم بالاخره به این ضیافت دعوت شده ایم. می دانم به قدر اخلاصمان روزی خواهیم خورد. اما همین نفس کشیدن در رمضان هم خود عظیم است..
+ حلال کنید احلام را اگر کلامی و نگاهی و سخنی و.. به خطا به کار برده و دل از شما رنجانده
صاحبا
خیال من را به حضور برسان
که سخت بیمارم
پ.ن: عیدتان مبارک :)
حاشیه کمرنگ تر از متن:
گاهی فکر میکنم با شاعری ژولیده و نازک طبع هیچ فرقی نمی کنم! همه خوشحال می شوند و من دل در گرو غمی می بندم که هیچ کس آن را نمی بیند.
شاید باید خوشحال باشم که داستانم مقام آورده است. ولی وقتی از روی سن پایین آمدم، غمی عجیب توی دلم سوسو می زد...
بگذریم....
+بنر تبریک هایتان را می پذیریم، آوردن کادو الزامی است :))))
