یازدهمین روزی خوار خدا

راه آنقدر پیدا بود در مقابلت که نمی توانستی اندکی به فرعی بروی! راه تو از این حسینیه به آن حسینیه رفتن بود. وقتی در دلت حسینیه ای بود، پروازی شدی.

رفتی پیش رفقایت و از همان شربتی خوردی که سرش دعوا بود.

راستی به دختر کوچکت می گویند فرزند نادیده شهید! لفظ درستی است؟ تو ندیده ای نازدانه ات؟

+شهید مدافع حرم، مرتضی مسیب زاده
بر روان پرصلابت شهید صلوات







پ.ن: بعضی شهدا عجیب ولایت مدارند. رگ ولایی شان خیلی پر ملات تر از بقیه چیزهایشان است. مثل این شهید بزرگوار.
       آدم باید یاد بگیرد جلوی یک بزرگتر زانو بزند و ولایتش را بپذیرد وگرنه کلاهش پس باد است..