سلام وبلاگم

 

امروز بعد از مدت ها در وبلاگ را باز کردم و سرکی کشیدم و پرت شدم به چند سال قبل

طبیعی بود همه عوض شدن هایم اما طبیعی نبود دور شدنم از نوشته هایم

انگار این احلام نبود که این ها را نوشته است

می خواهم بدوم

بدوم تا بی نهایت

بنویسم تا بی نهایت

از هر چیزی که در ذهنم میگذرد

 

 

 

 

 

 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1. در این برهه از تاریخ زندگی، من 32 سال سن دارم . پسرم علیرضا 4 ماه و 16 روز دارد. :) در آزمون استخدامی آموزش پرورش قبول شدم و رفتم مصاحبه و این روزها به شدت منتظر آمدن جواب هستم! (در این سازمان سنجش رو گل بگیرن واقعا)

13 محرم است و ما عزادار ارباب هستیم

 

2. یکی از کارهایی که دوست دارم اینجا یادداشت کنم تا بماند کارهایی است که هر روز انجام میدهم

احساس امنیتی که اینجا حاکم است در هیچ کدام از شبکه های اجتماعی دریافت نکرده ام.

 

فعلا برنامه دیروز را مینویسم

برای امروز را تا شب میرسانم

کارهای 19 مرداد 1401

 

+ فیلم بانوی اردیبهشت را نگاه کردم

فیلم را رخشان بنی اعتماد در سال 76 درست کرده. موضوع راجع به زن فیلمسازی است که دغدغه های زنان گرفتار جامعه را میسازذ. در واقع دنبال مادر نمونه در میان زنانی که میبیند می گردد. و از طرفی خودش هم در دو راهی قرار دارد. پسر بزرگی دارد و سال هاست از همسرش طلاق گرفته. اما حالا عاشق شده است. اما نمیداند همان مادر فداکار بماند یا به عشق خود برسد.

البته در آن سال ها به نظرم خانم بنی اعتماد فیلم خوبی ساخته و دغدغه ای را مطرح میکند که شاید اصلا در جامعه ی آن روز شناخته نشده بود.

البته فکر میکنم میشد فیلم را عمیق تر درست کرد و اینقدر آرام و یکنواخت ساخت.

بازیگران اصلی هم ضعیف تر از این حرف ها بودند

هر چند گلاب آدینه یا عاطفه رضوی در تک نقشه های خیلی خیلی کوتاه درخشیدند.

 

+زیارت عاشورایم را خواندم با غر غر های علیرضا :)

 

+ لایو مجنبی تمسکی رو خوندم و بسیار یاد گرفتم. خیییییلییی فوق العاده بود. مخصوصا نیم ساعت آخرش

یکی از جمله ها این بود. در رابطه با همسرتان شما صد در صد مسئول و همسرتان صفر درصد مسئول هستند. یعنی دو طرف باید اینطور فکر کنند.

 

+از ظهر تا شب داشتم فوتوشاپ نصب میکردم. دیگه باید یه سیستم قوی بخرم.

میخوام فوتوشاپ یاد بگیرم آخه