در بند ذهن

 

 

امروز روز تولد منه :)

مثل همیشه هیچ حس خاصی ندارم

و حتی شاید غمگین تر :))

حال کسایی که روز خاصی میدونند تولدشون رو درک نمیکنم :)

خوب که چی؟

35 سال پیش در چنین روزی به دنیا اومدم! از اینکه دنیا چون منی رو به خودش دیده باید خوشحال باشم؟

البته یه جای خوشحالی داره، اینکه خدا خواست که باشم و این توجه خدا به من یعنی ته خوشبختی و خوشحالی

ممنونم خدا جون!

 

 

ماه صفر هم تموم شد

و 15 روز دیگه داریم تا نیمه اول سال 1403 رو هم به اتمام برسونیم

به نظرم باید این 15 روز بشینیم و بهونه هامون رو نگاه کنیم

چه راحت بهونه ساختیم و کارهامون رو انجام ندادیم

آی امروز اینجام درد میکنه، آی امروز بچه نمیزاره، آی امروز مهمون داشتم

اینا همش یه مشت بهونه است

خودمونم میدونیم

وگرنه زندگی غیر از اینا نیست که

اگه قراره وسط این چیزا دنبال اون هدف اصلی نریم که فایده نداره

 

میدونید

ما در بند ذهن مون هستیم ولاغیر

 

 

 

 

 

 

 

+ دیروز یه جمله ای از شهید باهنر میخوندم: خستگی هیچوقت مرا ملاقات نخواهد کرد