شنبه ای دیگر

صدای باد که لای ریسه های نیمه شعبان پیچیده

صدای گنجشکان که جیغ و داد می کنند در حیاط ما و همسایه

صدایی درون مغزم که می گوید: نترس

و بوی گل های زردی که دیروز از کوه آورده ام

مورچه ای که از کنار لیوان آب به آرامی رد می شود بدون هیچ باری

و...

چقدر لحظات می توانند تکراری باشند و در عین حال بی هیچ معنای تکرار

دنیا منتظر من نخواهد ماند

باید عجله کنم

پ.ن: شنبه ی زیبایی شروع شده است. این هفته قرار است چه کارهایی بکنید؟ بسم الله

+خیلی دشت و دمن سر سبز شده، با من بود هر روز می زدم به کوه و کمر :)