هر چه می کشیم از عدم تمرکزهاست
همه چیز در اطرافمون داره حواس ما رو پرت میکنه
از چی؟
دقیقا از همون نمیدونم که باید تمرکز کنیم و پیداش کنیم
مثل اینکه اومدیم به دنیا و داریم دنبال یه خونه امن میگردیم که شب رو توش سر به بالین بزاریم ولی اونقدر حواسمون پرت مغازه ها و خوراکی ها و .. شده که اصلا یادمون میره ما دنبال خونه بودیم. اصلا یادمون میره ما خسته ایم. یادمون میره آرامش نداریم
فقط گاهی یه وقتایی میبینم دیگه زانوهامون نمیکشه
یه کنجی تو خیابون زانو بغل میگیریم و میخوابیم
با همون حال آشفته
و دوباره پا میشیم و همون رویه قبل رو ادامه میدیم
+ اونقدر به خودم دروغ گفتم که دلم میخواد امسال رو سال " راستگویی با خود" نامگذاری کنم
پ.ن:
سال نوتون مبارک :)
دمتونم سه چارک :))))
خیلی حرف واسه شروع سال جدید دارم
فعلا عجالتا بعد از بیداری صبحگاهی نیاز به خواب دارم :)
